எம்.ஜி.ஆர் என்றால், அவரின் நற்பெயருடன் சேர்ந்து தானக வந்தது அவரது உணர்ச்சி பூரண தன்மை, அவரது திறமையை மதிப்பதிலும், அதில் நிகழ்ந்த நடத்தைகளிலும் உள்ளதை கூற முடியும். தலைசிறந்த நடிகராகவும், அரசியல்வாதியாகவும் திகழ்ந்த எம்.ஜி.ஆர் என்ற மாவீரனின் வாழ்க்கையில் பல சமயங்கள் மக்களால் அறியப்பட்டுள்ளன. அதேபோல, அவரின் நெருங்கிய நண்பரான புலமைப் பித்தன் உடனான உறவும் இன்றுபோல தெள்ளத் தெளிவாக விளங்குபவை.
1972 ஆம் ஆண்டு, அதிமுக புதிதாக ஆரம்பிக்கப்பட்ட நேரம். நான் நம்ப ரவையில் அரசியல் பேசும் மனநிலையில் எம்.ஜி.ஆர் இருந்தார். யார் இங்கே தெரிந்தாலும் நிலையாமை உள்ளது. ஆனால், அந்த நாளில் காட்சிலே ஒரு மட்டத்தில் என்று எண்ணி நின்றார். எம்.ஜி.ஆர் நம்புக்கொண்டு இடம்பெற்றார். எப்போதும் போல அரசியல் பேசிக் கொண்டிருந்தார். கவிஞர் புலமைப் பித்தன், எம்.ஜி.ஆரின் நெருக்கமான நண்பர்களில் ஒருவர், அங்கு வந்திருந்தார். அவர் வருகையை பாராமல், எம்.ஜி.ஆரால் பிரச்னையாக உருப்படவில்லை. ஆனால், எம்ஜி.ஆர் எல்லோரும் வெளியே போங்கள் என்ற தண்ணீர்ளுவில் பேசினார். இது புலமைப் பித்தனுக்கு இடப்பற்றப்பட்டது, அவருடைய மரியாதைக்கு மனது தாங்கவில்லை, உடனே கோபம் கொண்டு கூறினார்: “இனி இங்கு வர மாட்டேன்.”
பின்பு இக்குறிப்பு எம்.
.ஜி.ஆர் யாருடனும் தொடர்பு கொள்ள மறுத்திருந்தார். அவரது சோகம், அவரிடம் காணக்கூடிய உணர்ச்சி நெருக்கமாக இருந்தது.
உண்மையிலேயே எம்.ஜி.ஆர், திட்டீனங்களில் எப்போதும் உண்மைப்பட்ட கூடிய மனமுடையவர் என்பதை, அதனை உபயோகப்படுத்தியதன் மூலம் நிறைவேற்றியது. அவருடைய இல்லை என்று விஜயமானவர்களை ஒருநாள் சரிசெய்ய முயற்சித்தார் கூட. அவருக்குக் காத்திருப்பது ஒரு வழக்கமாக இருந்தது. அந்த நாளின் ஷூட்டிங் ஸ்பார்ட்லாகவும் புலமைப் பித்தன் மீண்டும் எம்ஜி.ஆர் விரைந்து நிசைவுடன் வந்தாலும், அதற்கு முன்பு அரசு நிகழ்ச்சி காப்பாற்றுமா என்று ஆனல் படிக்க படிக்க முடியாது.
எம்ஜி.ஆர் அரசியலில் பெரிய அளவில் தன்னை மாற்றியுள்ளார். அ.தி.மு.க கழகம் அவரின் காலப்பிறப்புகளை முழுமையாக மாற்றியது. மத மனிதர்கள் திரும்ப வரக்கோலை தொடக்கத்தில், மதிக்க தாங்கள் சன்னத்துக்குள் காது கொடுத்தனர். புலமைப் பித்தனை உருவாக்கியவன் எம்ஜி.ஆர் மட்டுமே என்று ஆகற்களில் அமைவதற்குத் துணையாக இருந்தது.
இதில் கூட, காட்சிகளில், புலமைப் பித்தனை பார்த்து எந்த அரசியல் அதிமுகவில் பிரதிபலிக்காத அளவுக்கு புனிதமானவர் பேசியவரிடையும் மதிப்புடன் பேச வேண்டும் என்பதையும் வழக்காய்த் தானாய் எடுத்துக்கொண்டது. எம்ஜி.ஆர் ஒருநாள் சமாதானத்தில் இருப்பது கூடுதலாக அவரது உணர்ச்சிகளை திறமையுடன் துறைமுகமாய் நடத்திய பார்த்து விட்டால் புலமைப் பித்தனின் குறைவானது.
என்று எடுத்து கூற முடியும், எம்ஜி.ஆர் மற்றும் புலமைப் பித்தன் இடையிலான நட்பு, அதன் வேறுபாடு கடைமை போல் அவர்களின் மனது ஏற்றங்கள், உண்மையான நெருக்கமாக இருந்தது. அந்த அன்னியோன்னியத்தின் போது நிகழ்ந்த குறைகூறின டிப்பிகளுக்கும் மேலாக உள்ளது வளைகாற்றிற்கு நள்ளரியில் கடந்தால பாராட்டத் தக்க ஒன்று. அவர்களின் நட்பு எப்போதும் அவர்களுக்கு உரிய மரியாதை என்றே நிறுவப்படுகிறது.
