தமிழ்நாட்டு அரசியலில் இந்திய திரைப்படம் மாறாத ஒரு முக்கியமான பகுதியாக இருக்கிறது. இதற்கு காரணம், திரையுலகில் இருந்து அரசியலுக்குள் நுழைந்த பிரபலங்கள் ஆவார்கள். அவர்களின் நடிப்புத்திறமை, போராட்டங்கள் மற்றும் அரசியல் வீரியம் மிக்கது, ஏராளமான மக்களை ஈர்க்கின்றது. இதற்கான முக்கிய உதாரணம், எம்ஜிஆர் மற்றும் ஜெயலலிதா.
இதன்படி, எம்ஜிஆர் ஒரு நிரம்பி பரிசோதனை ஆணித்தியத்தில் இருந்து தன் களத்தில் சிற்பம் செய்து ஒருவர். கதாநாயகனாக, தயாரிப்பாளராக, இயக்குநராக, மற்றும் அரசியல் தலைவராக பல தோரணைகளில் திகழ்ந்து வந்தார். தொடக்கம் என்ன, எம்ஜிஆர் தனது திரையுலக பயணத்தில் ‘நாடோடி மன்னன்’ போன்ற படங்களை இயக்குவதிலிருந்து ஒரு பெரிய வெற்றியை கண்டார்.
அதேபோல, ஜெயலலிதா ஒரு சிறந்த நடிகையும், பின்னாளில் தமிழகத்தின் முதல்வராக உயர்ந்த மிகப் பெரிய அரசியல் புரட்சி வீரியாகவும் விளங்கினார். இவர்களை இணைத்தும் ஒரு கதை பலரிடமும் பரவியது. அது, எம்ஜிஆர் அவரை தன் இயக்கத்தில் கண்டித்த சம்பவம்.
1968ஆம் ஆண்டு ‘ரகசிய போலீஸ் 115’ என்ற திரைப்படத்தில், எம்ஜிஆர் மற்றும் ஜெயலலிதா முதன்மையாக நடித்திருந்தனர். இந்த படத்தின் இயக்குனர் பி.ஆர். பந்தலு உடல்நிலை சரியில்லாத நேரத்தில், அந்த நாளுக்கான படப்பிடிப்பை எம்ஜிஆர் தானாகவே இயக்கினார்.
அந்த படப்பிடிப்பில் ஒரு காட்சியில், ஜெயலலிதா ஆண் வேடத்தில் நடிக்கவேண்டும் என்பதற்காக தயாரானார். இதனால், தன் நடத்தை, பேச்சு அந்தக் காலத்தின் ‘ஆண்’ போன்று பின்னியிருந்தார். ஆனால், எம்ஜிஆர் அதன் தன்னிகரில்லா இயக்குநர் அணுகுமுறையை கொண்டு, ஜெயலலிதாவை தனியாக அழைத்து செல்ல வேண்டியிருந்தார்.
.
அப்போது, எம்ஜிஆர் “நீ ஆண் வேடத்தில் நடிக்க வேண்டியது தான். ஆனால் நீ ஒரு பெண்ணாகவே இருக்கின்றாய். அதனால், பெண்ணிற்கு உரிய நளினத்தை இழக்காமல் நடிக்க வேண்டும்” என்று அறிவுரை கொடுத்தார். ஜெயலலிதா அவரின் வார்த்தைகள் கேட்ட பிறகு, தனது கேரக்டரையும் கடமையும் தெளிவாக புரிந்துகொண்டார். அதன்பிறகு, முறையான நடிப்பை கொடுத்து அவரது தன்னை நிரூபித்துக் காட்டினார்.
இந்த நிகழ்வு, இருவருக்கும் இடையிலான மிக முக்கியமானதை காட்டுகிறது. அவர்கள் ஒருவருக்கு ஒருவர் மதித்துக் கொண்டனர், மற்றும் அவர்கள் திறமை மற்றும் ஒழுக்கத்தை ஒன்றாக உயர்த்தும் அணுகுமுறையில் இருந்தனர். அப்படி என்னவென்றால், தங்கள் கலைக்கான அக்கறையும், மதிப்பும் சவாலாக இருந்தது.
எம்ஜிஆர் மற்றும் ஜெயலலிதாவின் அரசியல் பயணமும் இவ்வாறே இருந்தது. அவர்கள் இருவரும் மக்கள் மனதில் ஆழமாக பதிந்து கொண்டவர்கள். அதற்கான காரணம், மதிப்பிற்கும், அரவணைப்பிற்கும் இணையாக, தம் திறமைகளுக்கும் தருவராக இருந்தார்கள். தங்கள் திறமையை மட்டுமின்றி, தங்கள் தர்மத்தையும் சிந்திக்கின்றது.
வெற்றிக் கதை ஏறுமுகத்தில் பல சவாலும் கிடைக்கும். ஆனால், உண்மையான திறமை இருவரிடத்திலும் இருந்தது. அது மட்டுமின்றி, தங்களை விளக்கிக்கொள்ளவும், ஒருவருக்கொரு முன்னனிச்செயலாளராகவும் இருந்து வந்துள்ளனர். இதன் மூலம், அவர்கள் உண்மையான புரட்சித் தலைவர்கள், மக்கள் மனத்தில் நிலைத்த மரபுகளை உருவாக்கியவர்கள்.
