கண்ணதாசன் மற்றும் வாலி போன்ற புகழ்பெற்ற கவிஞர்களின் பதிவுகளை நம் ஒவ்வொரு தலைமுறையினரும் கண்டு மகிழக் கூடிய அளவு சுவைக்கத்தக்கவை ஆகின்றன. தமிழ் சினிமாவின் பொற்காலத்தில் அவர்கள் எழுதிய பாடல்கள் மற்றும் கவிதைகள் தனித்துவம் கொண்டவை என்பதை நாம் மறக்க முடியாது. இப்போது நாம் இயன்றவரை அந்த காலத்தினை நெருக்குதல் செய்வோம், குறிப்பாக எம்.ஜி.ஆர் மற்றும் சிவாஜி படங்களில் அவர்களின் பாடல்களின் தாக்கத்தைப் பற்றி பார்க்கலாம்.
க்ளாசிக் சிநிமாவில் முன்னணி இசையமைப்பாளராக பல வெற்றிப் படங்களை கொடுத்தவர் எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன். 1968-ம் ஆண்டு இரண்டு படங்களுக்கு இசையமைத்து, இரண்டு புகழ்பெற்ற கவிஞர்களின் பாடல்களைச் சேர்த்து பயன்படுத்திய நிகழ்வு மிக்க சுவாரசியமானது. இதில் எம்ஜிஆரின் ஒளிவிளக்கு மற்றும் சிவாஜியின் லட்சுமி கல்யாணம் படங்களைத் தொடர்ந்த விவரம் அவசியம்.
அந்த காலத்தில், கவிஞர்கள் கவிதைகளை எழுதும் போது அவர்களது மனதில் வரும் காசோலைகளை கணிக்க முடியாதது. கண்ணதாசன் மற்றும் வாலி இருவருக்கும் அது வாஷிப்பிக்கப்பட்ட கசப்பான உண்மையாக மாறியது. வாலி எழுதிய பாடல்களை எம்ஜிஆர் நேரடியாகப் பார்த்து ‘ஒளிவிளக்கு’ படத்தில் உடனடியாக சேர்த்தார். மகிழ்ச்சியுடன் அவர் பாடலின் அருமை குறித்து விருப்பம் தெரிவித்தார்.
எந்த கவிஞரும் எழுதும் போது அவர்களின் படைப்புகளை முதலில் இசையமைப்பாளர் பார்வையில் படைப்பது அவசியம், என்.ɛm.
.фикации என்பதனை வாலி நேரடியாக அனுபவித்தார். எம்ஜிஆரை சமாதானப்படுத்தும் பொழுதே, எம்.எஸ்.வியுடன் மோதலடைய வேண்டிய சூழலைக் கவிஞர் வாலி எதிர்கொண்டார்.
மற்றொரு பொற்கால பதிவாளரான கண்ணதாசன், ‘லட்சுமி கல்யாணம்’ படத்திற்கு ‘யாரடா மனிதன் இங்கே’ என்ற தோரணை சாத்தியமானது. இவ்வளவில், முழுமையானதொரு படைப்பை அவர் சமர்பித்த செய்த்தில் அவர் தனது தலைநீட்டி நின்றார். இவ்வரிகள் இரு இசை அமைப்பில் ஒரே பாடகர் டி.எம்.எஸ் மூலம் பாடப்பட்டு தனித்தன்மை பெறும்.
அந்த இரண்டு பாடல்கள் ஒற்றுமையாக இருப்பதால், எம்ஜிஆர் அமைதியாக அவர்கள் என செயல்பட முடிவு சென்றார். அவரின் தூய்மை பார்வை இந்த இருமுகப்பு படைப்புகளை அங்கீகரித்து, தமிழ் பாரம்பரிய பாடலர் காட்சியின் வரலாற்றில், அது திட்டமிடுகளை வழங்கியது.
முடிவில், என.ஏம்.விஸ் ஆவியில் எடுக்கும் தந்திரத்திற்கும், கவிஞர்களின் மிக நுட்பமான உன்னதப் படைப்புகளும் இணைந்து, தமிழ் சினிமாவின் எதாவது ஒரு மூலைக்கர் இதயத்தில் அந்த இசைப்பூ – சங்கீதம் இன்றும் ஒலிக்கின்றது. வாசகர் நுணுக்கத்தில் அவர்கள் சார்ந்த இடங்களை நாம் மட்டும் ஒருவர்தான் பேணுகிறோம் என்பது உண்மையாகும்.
