ஒவ்வொரு காலத்திலும் கலை உலகில் சில நெகிழ்ச்சிகரமான நிகழ்வுகள் தமிழ்த் திரையுலகில் இடம்பெறுகின்றன. இப்படி சில நிகழ்வுகளின்போது கூடுதல் கவனம் ஈர்க்கப்பட்ட விதத்தை தமிழ்ச் சினிமாவின் கதைகளாக நாம் கேட்டிருக்கிறோம். இன்றும் அதே மாதிரி ஒரு நிகழ்வைப் பற்றி விவாதிக்கிறோம்.
சிட்ராலயா ஸ்ரீதர் தயாரித்த முதல் படம் ‘தேன் நிலவு’. இந்நிலையில், திரைப்படத்தில் காதல் மன்னன் ஜமினி கணேசனும், பிரபல நடிகை வைஜயந்தி மாலாவும் நடிக்கின்றனர். ஜீன்ஸ் அணிந்த வைஜயந்தி மாலா தன் நடிப்பை புதிய ஆளுமை கொண்டதாக வெளிப்படுத்தியதால், திரைப்படத்திற்கு முழு ரசிகர் ஆதரவு கிடைத்தது. காஷ்மீரின் இனிமையான இயற்கையுடன் கூடிய இந்த திரைப்படம் அதன்மூலம் பார்வையாளர்களின் ஆவலை அதிகரித்தது.
படத்தின் ஒரே ஷெடியூலில் சமூகம் சேர்வதற்கான ஏற்பாடுகள் செய்யப்பட்டன. முக்கிய வீரர்கள் மற்றும் அவர்களது குடும்பங்களைக் கொண்ட படம் காஷ்மீரில் எடுக்கப்பட்டது. ஜமினி கணேசன் தன்னுடைய இரண்டு குடும்பங்களையும் அனுபவிக்க அழைத்து வந்தார் – பாப்ஜி மற்றும் சாவித்திரி என்று பிரிந்திருந்தனர்.
.
அந்த அழகிய நாட்களில், நடிகை வைஜயந்தி மாலா ஒரு பனிச்சறுக்கு காட்சியில் பங்கேற்கும்போது, பனிச்சறுக்கு குச்சி அவர்கள் காலில் குத்தினால் ஏற்பட்ட காயத்தை சமாளிக்கும் விதமாக, ஸ்ரீதர் அவரை உடனடியாக மருத்துவமனைக்கு அனுப்பினர். இது அவர்களுக்கு பெரிய காயம் இல்லை என இருந்தாலும், படம் பாதிக்காமல் இருக்கப் பாடுபட்ட நிகழ்வு.
இந்த நிகழ்ச்சி மற்றும் அவரது ஜீன்ஸ் ஆகியவற்றால் அவர் பெரும் கவனம் பெற்றார். இந்த விதத்தை பின்பற்றி, விகடன் கவிஞர் கண்ணதாசன், ‘ஓஹோ எந்தன் பேபி’ என்ற பாடலின் மூலம் கிண்டலுடன் காதல் மன்னனை நினைத்து பாடல் எழுதியுள்ளார்.
இதில் விலகி, காதல் மன்னன் ஜமினி கணேசன் காதல்போல் வெளியிடப்பட்டார். ‘ஓஹோ எந்தன் பேபி, நீ வாராய் எந்தன் பேபி’ என்ற பாடல் காதல் இசையாக இன்றும் பலமன்னிக்கிறாள். பாடலின் வழியாக, கண்ணதாசன் ஒரு நகைச்சுவை ரீதியில் ஜமினி கணேசனை கதையின் மையமாக மாற்றினார்.
விருப்பம் கலந்த கலாச்சாரமான வழிகள் இப்போது சிறந்த இசையமைப்புகளாக எப்போது கிடைக்கிறது என்பது ஆச்சரியமல்ல. ‘தேன் நிலவு’ போன்ற அற்புதமான படங்கள் பிரபலமாகவே பரந்தாலும், அவர்களின் பொக்கிஷமான கதைகள் இன்னும் பல பண்புகளை புரிந்துகொள்ள உதவுகின்றன.
இவ்வாறு, இந்திய திரையுலகின் அழகிய பயணத்தை கடந்த காலத்தில் உணர்ந்து, அன்பான நினைவுகளுடன் நாம் கண்காணிக்கின்றோம்.
