தமிழ்த் திரையுலகில், எம்ஜிஆர் மற்றும் வாலி இடையே ஏற்பட்ட மோதல், தமிழ் சினிமாவின் ஒரு முக்கியமான நிகழ்வாக பார்க்கப்படுகிறது. எம்ஜிஆரின் அரசியல் சாதனைகளுக்கு பின்னால் இருப்பவராக இருந்தாலும், தன் நிலையை இழக்காமல் நின்ற வாலியின் வாழ்க்கை நேர்மையின் ஒரு முறை எனக் குறிப்பிடலாம்.
1965-ம் ஆண்டில் வெளியான ‘எங்க வீட்டு பிள்ளை’ படத்தில், எம்ஜிஆர் மற்றும் வாலி இடையே நடந்த ஒப்பிடும் மோதல், தமிழ்நாட்டில் அரசியல் மற்றும் கருத்துகளை மையமாகக் கொண்டது. எம்.எஸ்.விஸ்வநாதன் இசையமைத்த இந்த படத்தில், வாலி அனைத்து பாடல்களையும் எழுதினார். குறிப்பாக, ‘மாந்தோப்பில் நின்றிருந்தேன்’ பாடல் பாடப்படும் போது நடைபெற்ற நிகழ்வு, எம்ஜிஆர் மற்றும் வாலி இடையே ஏற்பட்ட மோதல் முக்கியத்துவம் பெற்றது.
ஒவ்வொரு பார்வையின் தன்மையும் வாலிபால நிச்சயமாக இருந்தது. எம்ஜிஆர், வாலியிடம் சொல்லும் போது, “நீங்கள் விரிந்தி அல்லது குங்குமம் வைத்து வருவது அரசியல் தோழர்களுக்கு பிடிக்கவில்லை” என்று கூறினார். இது அவரின் தாய்மையின் அடிப்படையில் வந்த ஒரு கோரிக்கையாகவும், அரசியல் நோக்கத்திற்காகவும் இருக்கலாம். ஆனால், இதற்கு வாலியின் பதில், ஒரு துணிவான இயக்கத்தை எடுத்துக்காட்டியது. “அண்ணே, இது எங்கள் உள்ளத்தை கொண்ட விருப்பம். இதை விட்டால் தான் பாடல் என்றால், எனக்கு பாடலோ வேண்டாம்,” என்று அவர் பதிற்கொண்டார்.
வாலி, தமிழகத்தில் வெகுஜன உழைப்பாளிகளுடன் இணைந்து பணியாற்றியவர். திராவிட சிந்தனைகளை பொதுவாக ஏற்றுக்கொள்ள அவரால் இயலவில்லை.
. கவிஞராகவும், ஒரு நுணுக்கமான மனிதராகவும் அவரின் குணம் இந்த நடவடிக்கையில் பிரதிபலித்தது. இந்த மோதல், எம்ஜிஆரின் மனதில் மிகுந்த நேர்மையை உருவாக்கியது. நீண்டநாள்கள் தன்னுடைய மார்க் தன்மை மற்றும் உண்மையுள்ள நண்பரின் பக்கம் தான் வாலி இருந்ததை தெளிவாக உணர வைத்தது.
வாலியின் தீர்மானமே தனக்கு உரிய ஒரு மனநிலையை வெளிப்படுத்தியது. எம்ஜிஆர், நேர்மையாக நான்கு தசாப்தங்களில் தமிழ் சினிமாவின் மாபெரும் நட்சத்திரமாக உயர்ந்தாலும், வாலியின் சட்டத்தின் நேர்மையை பகிர்ந்து கொண்டார். கவிஞர் வாலி, நன்றியுடன் உடன்பிறந்த மகப்பேறு மேல் துவக்கவரை எடுத்துப் பார்த்தார். இது அவரின் அதிர்வுகளாலும் சுயமாக இணைப்பட்ட வாழ்வின் ஒரு முக்கிய தருணமாக அமைந்தது.
எம்ஜிஆரை மறைத்து, வாலி மீது கொண்ட கவனமான அன்பு உண்மையை வெளிப்படுத்தியது. அந்த நேரத்தில், எம்ஜிஆர் வாலியின் மகத்தான மனதின் தன்மையை புரிந்துகொண்டார். “நாம் நண்பர்களாகவே இருப்போம்” என்ற வாலியின் சொல்லை நடத்திய அன்பைப் பிரித்தே எம்ஜிஆர் சரிப்படுத்தினார்.
வாலி, தன் நேர்மையை கடைப்பிடிக்காமல், தனது விருப்பங்களை மறுக்காமல், தன்னைத் தானே காக்கியது. இதனால், நட்பு மற்றும் மதிப்புடன் தொடர்ந்தவனை எம்ஜிஆர் சந்தித்தார். இதன் மூலம், எம்ஜிஆருக்கும் வாலிக்கும் இடையே உருவான நட்பின் நிலை, தமிழ் சினிமாவின் அழகிய உருவமாக சகலத்தையும் மேலிடுகிறது.
இந்த உண்மையான நட்பு, தமிழ் சினிமாவில் எவரும் மறக்கமுடியாத ஒரு நினைவாகச் சென்று விட்டது. ஒவ்வொரு பகுதியும், எமது பெருமைமிகு கலாசாரம் மற்றும் கலைஞர்கள் கூட்டத்தின் முக்கியத்துவத்தையும், வாய்ப்புகளையும் வெளிக்காட்டியது.
