திரையிசைப் பாடல்கள் அனைத்துக்கும் பின்னால் உள்ள கதை, பலருக்கும் ஆறுதலையும் மன அமைதியையும் வழங்குகிறது. முழுமையான இசைக்கு மட்டுமே உரிய கருவிகளையும், ஆழமான இரசனையையும் உணர்த்தும் பாடல்களின் மதிப்புமிகு வரலாறு, ஒவ்வொரு தலைமுறையினருக்கும் மனதில்நிறைந்துப்போவதற்குரியதாக உள்ளது. 1970 ஆம் ஆண்டில் கே. பாலச்சந்தர் இயக்கத்தில் வெளியான நவக்கிரகம் படத்தில் இப்படிப்பட்ட கதை ஒன்று உள்ளது.
இந்தப் படத்திற்கு இசையமைப்பாளர் வி. குமார் இசையமைத்தார், எப்போதுமே இசையின் மையக் கதாபாத்திரங்களாக அறியப்பட்டவர்கள் எனினும், ஹம்மிங் மூலம் கூட பிரமாதமான இசைக்குரலை தூண்டியவர். ‘நவக்கிரகம்’ படத்தின் ‘பொட்டு வைத்த முகமோ’ பாடல், சிவாஜி கணேசனுக்கு முதல்முறையாக எஸ்.பி. பாலசுப்ரமணியம் பாடிய பாடலாக இருக்கும்; இத்துடன் ஒப்பிடுகையில் மற்றொரு பாடலான “உன்னைத் தொட்டு வந்த காற்று என்னைத் தொட்டது” எனும் குரலில், பி. சுசீலா பாடினாலும், எஸ்.பி.பி தனது அழகிய ஹம்மிங்கினூடாக இசையை மாற்றியமைத்தார்.
பாடல்களிற்கு வார்த்தைகள் இல்லாதபோதும், இசையின் பக்கம் முழுமையாக தரப்பட்ட நேரத்தில், எஸ்பிபி தனது குரலில் மக்களை ஈர்ப்பது எப்படி என்பதை காட்டினார்.
. அவருடைய இளமையான குரல் ஒரு சுழற்றி மூழ்க விழுப்பட்டது போன்றது, எளிதில் மனதுகவரும் முயற்சியில் ஹம்மிங் ஊடாக உங்களை இணைத்து கொண்டது. முடியாமல் ஒழுங்குபடுத்தப்பட்ட நாட்டியக் கலைஞர்கள் என்றாலும், அவர்களின் இசை செயல்திறத்தை எஸ்.பி.பி ஆன்மா போன்றே பிரதிபலித்தார்.
இத்தகையவருக்கு நெருக்கமானவர் என்பவர் வி. குமார். எஸ்பிபி குழந்தை பிறந்த போது தன் தொழில்நுட்ப வாகனத்தில் அனுப்பி வைத்தார் என்பதோடு, வி. குமாரின் மறைவுப் போது பூஜையால் இளைப்பாறத்தவறி, கூடவே சென்றனர் என்பதன் நினைவுகளை இசையமைப்பாளர் அமுதபாரதி பதிவு செய்துள்ளார். இப்படிப்பட்ட நிகழ்ச்சிகள் இவர்கள் இருவரினதும் இடையிலுள்ள கௌரவத்தையும் இரசனைத்தையும் பிரதிபலிக்கின்றன.
திரையிசைவட்டாரத்தில் இப்படிப்பட்ட கதைகள் செவிலியவின் உற்பத்தியாக கதைகளென்று அடிக்கடி பேசப்படுகின்றன. இவற்றின் வாயிலாக, இவ்வுலகில் எவ்விதமான இணைப்புகள் அனுபவிக்கப்படுகின்றன என்பதை உணர்பவர்கள், எஸ்பிபி போன்ற நபர்களின் வழியாக இசை உலகச் சுற்றத்தை மேலும் அழக்கின்றனர். இவ்வாறு உருவாகி வெளியான ராகங்கள் நம் மனதின் பின்னணியில் நிரந்தரமாக அச்சுப் பதிகை செய்வதற்கு இன்றுமிகவும் மாற்றப்படாத காரணமாக இருக்கின்றன.
